Зошто овие балетски танчари се преправаа дека се Руси?

• Ве очекуваме на Телеграм-каналот https://t.me/rb_makedonija
• Сите наши најнови и најактуелни текстови пристигнуваат директно на вашиот паметен телефон! Ако „Фејсбук“ одбива да ги споделува нашите објави, со „Телеграм“ сме секогаш со вас!
• Вклучете го во пребарувачот „Show notifications“ (дозволи известувања) за нашиот сајт!

Сè започнува на почетокот на ХХ век, кога импресариото Серж Дјагилев почнува да организира редовни гостувања на руски уметници во странство. Првите изведби на „Руските годишни времиња“ се одржуваат 1907-1908 година во Париз, а подоцна сезонските турнеи стануваат патувачка трупа „Ballets Russes“ со седиште во Монте Карло. Тогаш светската публика првпат ги гледа танчарите Ана Павлова и Вацлав Нижински, композиторот Игор Стравински, кореографите Мајкл Фокин и Џорџ Баланчин.

Не е ни чудо што за многу млади луѓе кои сакаат да се прослават на сцената влегувањето во трупата на Дјагилев е сон. Тој ги бира само најсјајните уметници. Но, ако танчарот сака да добие главна улога во руската трупа, тој или таа мора да има руско име.

Сер Антон Долин

Вистинското име на овој харизматичен танчар е Сидни Френсис Патрик Чипендел Хили-Кеј, но театарските кругови го знаат како Антон Долин (1904-1983). Роден во Западен Сасекс, ги посетува часовите на кореографот Дјагилев, а во 1921 година ѝ се придружува на компанијата „Ballets Russes“. Се разбира, под ново име. Неговиот прв псевдоним беше Патрикеев, но Дјагилев смисли поедноставен, Антон Долин. Секогаш беше опкружен со жени, кои едноставно го обожаваа овој страшно привлечен маж. Дотолку повеќе што тој брилираше и во драмски и во романтични улоги.

Антон Долин

Работејќи со Баланчин („таткото“ на американскиот балет), Долин сакаше да се испроба во кореографијата - и навистина успеа во тоа.

Заедно со колешката Алисија Маркова (Лилиан Алис Маркс) отвара студио во Лондон 1925 година, ги поставува Пероовиот „Pas de Quatre“, „Жизел“, „Варијации за четворица“, а во 1950 година ја основаат балетската компанија на Лондонскиот фестивал, кој подоцна стана Англиски национален балет. Во 1981 година е прогласен за витез и награден со титулата „Сер“.

Мадам Алисија Маркова

И колешката на Долин, Лилијан Алис Маркс (1910-2004) го смени своето име за сцената. Родена е во Лондон и се школува во училиштето на руската балерина Серафима Астафјева, а набрзо го замолува Дјагилев да ја гледа. Лилијан му се приклучува на неговиот тим на 14-годишна возраст под „русифицирано“ име и станува најмладата танчарка на руски балет.

Алисија Маркова

Алиша Маркова мисли дека е примена во балетот од сожалување (имала рамни стапала како дете) и така секој ден докажува дека е достојна за работата. Таа прави неверојатни скокови во машки стил, а нејзините движења се споредувани со лет на „крилеста самовила“. Меѓутоа, единствен партнер на сцената ѝ е Антон Долин, бидејќи не може да најде заеднички јазик со домашната руска трупа.

Алисија Маркова и Антон Долин

Патем, Маркова ја воведе модата на плетени гамаши, кои балерините ги користат на тренинзите денес. Покрај тоа, Маркова е првата балерина која настапува на телевизија со цел да го популаризира балетот. Маркова неколку години го водела балетот „Метрополитен“ во Њујорк.

Алисија Маркова

Во 1963 година Елизабета II ја одликува Алисија со титулата „Мадам“. Маркова подучуваше до стара возраст. 

Лидија Соколова

Балерината Хилда Манингс (1896-1974) е родена во Лондон и студира танц кај Енрико Чекети, кој исто така ја подучувал Ана Павлова и работел со трупата на Дјагилев.

Лидија Соколова

Импресарио ја забележува младата балерина во 1915 година и ја поканува во Рускиот балет, каде таа успешно настапува под името Лидија Соколова. Како што се сеќаваат нејзините колеги, таа се чувствувала како Русинка, совршено го знаела јазикот - го зборувала со незначителен акцент.

Инаку, и нејзините двајца сопрузи биле танчари на Дјагилев, а својата единствена ќерка таа ја крстила Наташа.

Вера Савина

За разлика од Лидија, Вера Кларк никогаш не научила руски, што не ја спречува да ги игра своите први улоги. Студира во училиштето „Следман“, а дебитира со Балетот на Ана Павлова во 1911 година. Се придружува на „Ballets Russes“ на Дјагилев во 1918 година, каде го променува презимето во Савина.

Вера Савина

Во 1926 година таа станува сопруга на Леонид Масин, режисер и кореограф на Дијагилев, а импресариото збеснува! Се зборува дека Дјагилев имал хомосексуални симпатии кон Масин, но Савина не знаела за тоа. На крај кореографот ја напушта компанијата и Савина ги губи сите свои солистички точки.

Вера Савина

Ана Људмила 

И американските балетски танчари ги менувале имињата. Ана Људмила (1903-1990) е родена во Чикаго како Жан Мари Кејли. Обожавателка е на Ана Павлова и во 1915 година се запишува во училиштето основано од нејзините поранешни танчари Андреас Павлеи и Сергеј Украински (денес познато како Балет на Чикашката опера). На 13 години станува нивна главна балерина, па ѝ го менуваат името за да ја промовираат како Русинка.

Антон Долин и Ана Људмила

Нејзините претстави се толку успешни што театарските критичари веднаш ја нарекуваат „американската Павлова“.

Во 1928 година Дјагилев ја видел како настапува во Франција и ја поканува во својата трупа, но таа имала договор со Бронислав Нижински (сестра на Вацлав Нижински). Следната година Дјагилев умира.

Но, тогаш Антон Долин обрнува внимание на Ана и таа станува не само негова партнерка на сцената, туку и сопруга (иако набрзо се разведуваат).

Кариерата на Ана завршува во 1933 година поради повреда, по што почнува да предава по методот на Чекети.